Obecnie nie tak łatwo jest wybrać odpowiedni kierunek studiów, który będzie zwiększał szanse na zrobienie w danej branży kariery. Rynek pracy bardzo się zmienia, niekoniecznie na korzyść, dlatego wiele osób będzie mieć problemy ze znalezieniem zatrudnienia. Młodzież nie ma łatwo, gdy musi wybierać w takich warunkach kierunki kształcenia – niestety tak naprawdę po żadnym kierunku nie ma pewności, że uda się znaleźć zatrudnienie. Nawet tak pewne i przez lata prestiżowe prawo nie daje teraz takiej pewności. Edukacja uniwersytecka traci więc na popularności. Przez lata było nadmierne zainteresowane studiowaniem, w związku z tym w wielu branżach mamy do czynienia z nadprodukcją absolwentów. Tak jest w przypadku choćby szkolnictwa. Zrobienie uprawień pedagogicznych nie daje już więc żadnej gwarancji na to, że podejmie się pracę w szkołach czy przedszkolach. Obecnie jest wiele uczelni publicznych i niepublicznych, które ten kierunek promują, lecz tak naprawdę jest tylu absolwentów, że na kilkadziesiąt lat obsada stanowisk nauczycielskich w wielu szkołach i przedszkolach jest zajęta, w końcu to praca w państwowych placówkach, więc raczej jest duże prawdopodobieństwo, że osoby, które już się dostały do szkoły na takie stanowiska, przez te kilkadziesiąt lat do emerytury będą tam pracować. Tak więc większość absolwentów może o takiej pracy tylko pomarzyć. Politechniki reklamowane do niedawna jako remedium na problemy młodych ludzi ze znalezieniem pracy, też się nie sprawdziły, gdyż jak się okazuje, rynek pracy wcale tak chętnie po wszystkich absolwentów nie sięga. Mają szanse tylko najlepsi, i to tylko po niektórych kierunkach. I tak trzeba mieć sporo fart, by faktycznie znaleźć pracę w zawodzie, a nie tylko pracę luźno powiązaną z dana dziedziną, np. w zawodzie przedstawiciela handlowego, bo takie stanowiska często proponuje się inżynierom. Jeszcze pozostaje branża medyczna, ale też nie po wszystkich kierunkach jest tak łatwo znaleźć pracę. Na pewno najpewniejsza i najbardziej prestiżowa jest medycyna, ale ta oczywiście ze zrozumiałych względów powinna jednak pozostać kierunkiem elitarnym i prestiżowym, dostępnym dla nielicznych. Dobrze by było, gdyby uczelnie medyczne nie popełniły tego błędu co uniwersytety i politechniki przed laty, czyli by nie poszerzyły zanadto liczby oferowanych miejsc. Rozwój uczelni medycznych na pewno powinien przebiegać stopniowo, powinna się zwiększać ilość wykwalifikowanej kadry naukowej, powinno się dostosować warsztat nauczania i pracy do rosnącej liczny chętnych na ten kierunek. Nie można tutaj dopuścić do tego, by osoby przypadkowe, które wybierają medycynę tylko ze względu na pieniądze, prestiż zawodu, wielkie możliwości awansowania – maiły szanse się tam kształcić. Warto inwestować w to, by absolwentów nie było jak najwięcej, a by poprawiała się jakość kształcenia, by ten prestiżowy kierunek mogli kończyć tylko najlepsi i tylko najlepsi mogli wykonywać ten zawód zaufania publicznego. Niestety obecnie jest taka tendencja, że po prosty tylko po medycynie ma się pewną pracę i to jest główna motywacja dla wielu osób.
